Το ελικοβακτηρίδιο είναι ένας μικροοργανισμός με τεράστια σημασία.
Η λοίμωξη με ελικοβακτηρίδιο είναι συχνή και φτάνει το 50% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού.
Παθήσεις που συνδέονται με αυτό, είναι το πεπτικό έλκος, η χρόνια ενεργός γαστρίτις και ο καρκίνος του στομάχου και επιπλοκές τους όπως γαστρορραγία, δυσαπορρόφηση βιταμίνης Β12 κλπ.
Ανακαλύφθηκε από δύο Αυστραλούς νομπελίστες το 1985 και έκτοτε έχουν επινοηθεί διάφορα θεραπευτικά σχήματα για την εκρίζωση του.
Η αποτελεσματικότητα τους ποικίλλει αναλόγως της χώρας και του πληθυσμού και φτάνει μέχρι 92%. Αυτό σημαίνει ότι ένα ποσοστό ατόμων παραμένουν με στελέχη του μικροβίου στο στομάχι τους, ιδιαίτερα ανθεκτικά σε αντιβιοτικά. Αυτοί οι ασθενείς αποτελούν θεραπευτικό πρόβλημα και ένα μικρό ποσοστό τους τους έχει τον κίνδυνο σοβαρότερων επιπλοκών στο μέλλον.
Η αποτυχία της εκρίζωσης, πέρα από την ανθεκτικότητα του μικροβίου στα αντιβιοτικά, οφείλεται συχνά στην πλημμελή λήψη της θεραπείας από τον ασθενή. Ο ασθενής πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι την πρώτη φορά που θα λάβει θεραπεία για το μικρόβιο έχει και την μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας. Σε μετέπειτα επαναλαμβανόμενες θεραπείες τα ποσοστά αυτά μειώνονται. Επομένως η λήψη των φαρμάκων κατά προσέγγιση στην ώρα τους είναι σημαντική.