Χολοκυστίτις

Χολοκυστίτις

Χολή είναι το κίτρινο υγρό που παράγεται στο ήπαρ και χρησιμεύει για την πέψη (χώνεψη) των λιπαρών τροφών. Το υγρό αυτό αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη, ένα σακουλάκι έξω από το ήπαρ, μέχρι να έλθει η στιγμή να χρησιμοποιηθεί. Στη λαϊκή γλώσσα “χολή” ονομάζεται η χοληδόχος κύστη, πράγμα που είναι λάθος και οδηγεί σε παρανοήσεις.

Χολοκυστίτις ως εκ τούτου είναι η φλεγμονή της χοληδόχου κύστης (ΧΚ). Συνήθως οφείλεται στην παρουσία χολολίθων. Μπορεί όμως να εμφανιστεί και χωρίς λιθίαση (αλιθιασική χολοκυστίτιδα). Ο κυριότερος παθογενετικός μηχανισμός είναι η απόφραξη του αυχένα της ΧΚ από λίθο. Η στάση της χολής προκαλεί καταστροφή του βλεννογόνου και ενεργοποίηση της φλεγμονής.

Συμπτώματα

Ο πόνος με χαρακτήρα κωλικού είναι το κύριο χαρακτηριστικό στο 75% των ασθενών. Καθώς η φλεγμονή επεκτείνεται, εμφανίζεται ναυτία και έμετος, πυρετός μέχρι 39⁰C και μέτριος ίκτερος. Αν ο πυρετός φτάσει σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα, μπορεί να σημαίνει και ρήξη της ΧΚ. Κλινικά υπάρχει ευαισθησία στην ψηλάφηση στο δεξιά κάτω από τα πλευρά και είναι πιθανό να ψηλαφάται διογκωμένη η ΧΚ.

Στις εργαστηριακές εξετάσεις, η αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων και των πολυμορφοπυρήνων, η αύξηση των τρανσαμινασών και της αλκαλικής φωσφατάσης και η μέτρια αύξηση της χολερυθρίνης είναι τα κυριότερα αιματολογικά και βιοχημικά ευρήματα. Υπάρχει επίσης αύξηση των δεικτών της φλεγμονής (ΤΚΕ,CRP).

Το υπερηχογράφημα είναι η πλέον ειδική εξέταση για τη διάγνωση της χολοκυστίτιδας και θα δείξει την παρουσία χολολίθων. Η αξονική είναι χρήσιμη στην ανάδειξη τυχόν επιπλοκών, ενώ η μαγνητική χολαγγειοπαγκρεατογραφία (MRCP) όταν υποψιαζόμαστε χοληδοχολιθίαση.

Οσον αφορά στη θεραπεία, ο ασθενής με μέτρια/βαριά χολοκυστίτιδα πρέπει να νοσηλευθεί, τουλάχιστον για λίγες ημέρες. Απαιτείται ενδοφλέβια αναπλήρωση υγρών και ηλεκτρολυτών, διακοπή της σίτισης και ίσως ρινογαστρικός καθετήρας (σωλήνας Levin), αν υπάρχουν εμετοί και μετεωρισμός. Μετά την αντιμετώπιση της φλεγμονής συνήθως η χοληδόχος κύστη αφαιρείται. Μερικές φορές οι επιπλοκές οδηγούν στην αφαίρεση της και κατά τη διάρκεια της φλεγμονής.

Έχει κάποια επίπτωση η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης στον οργανισμό?
Γιατί δεν αφαιρούμε μόνο τις πέτρες?

Η χοληδόχος κύστη δεν είναι σημαντικό όργανο, καθώς χρησιμεύει μόνο για αποθήκευση της χολής. Μετά την αφαίρεση της, τον ρόλο αυτό παίζει ο χοληδόχος πόρος, ο οποίος διατείνεται. Επιπλέον η “άρρωστη” χοληδόχος κύστη παίζει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία χολολίθων. Η χοληδόχος κύστη θα ξαναδημιουργούσε πέτρες, σε περίπτωση που απομακρύνονταν μόνον οι πέτρες.

Υπάρχει περίπτωση να ξαναδημιουργηθούν πέτρες μετά από την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης?

Αυτή η πιθανότητα είναι υπαρκτή αν και σπανιότερη με την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Οι πέτρες είναι πιθανόν να δημιουργηθούν μέσα στα σωληνάκια της χολής (Χοληδόχο πόρο), λόγω ιδιαίτερης σύστασης της χολής. Αυτό ονομάζεται χοληδοχολιθίαση.

Σε αυτήν την περίπτωση, ο γαστρεντερολόγος παρεμβαίνει με ERCP (ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειο-παγκρεατογραφία) και αφαιρεί τις πέτρες ενδοσκοπικά.